- Startpagina
- Nieuwsberichten
- Kruisbandruptuur bij mijn hond, wat nu?
Een ruptuur van de voorste kruisband is een van de meest voorkomende oorzaken van achterpootmanken bij de hond. De voorste gekruiste band kan volledig of gedeeltelijk gescheurd zijn. Door het afscheuren van de kruisband wordt de knie instabiel, bij elke stap die uw hond zet, schuift tijdens de steunfase het onderbeen naar voor. Dit geeft pijn en op langere termijn arthrose.
De voorste kruisband is een zeer belangrijk ligament (“bandje”) in het kniegewricht. Hieronder ziet u een versimpelde weergave van de knie, met de voorste kruisband in het rood aangegeven. Deze kruisband zorgt ervoor dat het scheenbeen niet naar voren kan bewegen, ten opzichte van het dijbeen.
Bij honden gebeurt het regelmatig dat de voorste kruisband scheurt. We noemen dit een voorste kruisbandlaesie (VKL). Een VKL leidt zonder uitzondering tot een kreupel dier: de knie is instabiel en doet pijn. De meniscus (een “schokdempertje” tussen scheenbeen en dijbeen) kan door de instabiliteit ernstig beschadigen, wat nog meer pijn geeft. Op den duur ontstaat uiteindelijk ook arthrose, waardoor de klachten verder verergeren. Kortom: een kleine scheurtje met grote gevolgen! Voornamelijk bij grote hondenrassen is een operatie vaak noodzakelijk. Het doel van deze operatie is om de knie te stabiliseren tijdens die steunfase.
Zorgvuldig klinisch onderzoek om de aandoening te vermoeden. We vinden een verdikte knie en speling tussen de botdelen van de knie. Soms is de speling in de knie niet goed te voelen en is het noodzakelijk de patiënt te verdoven om de meeste spierspanning weg te nemen. In een enkel geval moet de diagnose aan de hand van een röntgenfoto gesteld worden. Met behulp van röntgen wordt ook de mate van artrose bepaald en wordt ook een idee verkregen over de heupgewrichten. Voor de prognose van de bewegingsmogelijkheden na de operatie spelen ook de heupen een rol.
De enige goede behandeling is een operatie. Een knie met een kapotte kruisband is ernstig beschadigd. Als de band geheel doormidden is, is een operatie noodzakelijk. Eerst worden de restanten band verwijderd en de knie nagekeken op verdere beschadigingen. Bij dit laatste moeten we vooral aan een kapotte (binnen)meniscus denken. Eventuele botwoekeringen worden verwijderd en alles wordt weer zo glad mogelijk gemaakt. Vervolgens moet de knie weer gestabiliseerd worden. Hiervoor bestaan meerdere technieken en de keuze is afhankelijk van soort en grootte van de hond, het gebruiksdoel van de hond en de voorkeur van de chirurg. Bij de meestal toegepaste extracapsulaire methode wordt de stabiliteit van de knie verbeterd door het aanbrengen van een dikke onoplosbare draad aan de buitenkant van het gewricht. Wij combineren dit met het strakker hechten van het gewrichtskapsel waardoor het gewricht minder ruimte heeft om te bewegen.
Meer ingrijpende technieken zijn de zogenoemde TTA waarbij in alle gevallen door het verplaatsen van een losgezaagd stukje bot een andere stand van het onderbeen ten opzichte van het bovenbeen wordt verkregen. Hoewel er zoals boven vermeld vaak al een degeneratief proces in de knie aan de gang is voordat de kruisband uiteindelijk scheurt, lijkt het er toch op dat deze operaties bij honden van 20 kg en meer een beter resultaat hebben dan de extracapsulaire methode.
Deze week hebben wij in de praktijk nog Nina een bruine Labrador van 3 jaar geopereerd aan haar knie met de TTA techniek. Bekijk de foto's van de operaties op onze facebookpagina
